یادت باشد
بگو به یاد من درختی بنشانند در این گوشه
و بوته ی گل سرخی
در سایه ی درخت نیمکتی چوبی
و بر نیمکت لوحی به نام من
" ننشیند بر این نیمکت مگر عاشقان
و ننوشد بر آن مگر شراب سرخ "
چنین گفت فرناندو آرابال
آن جنگجوی پیر
skip to main |
skip to sidebar
آیا در عصر تاریکی / باز هم کسی آواز خواهد خواند؟ / آری، در عصر تاریکی / آواز خواهند خواند از عصر تاریکی (برتولت برشت)
جستجو
پیوند های آشنا
در باره ی من
علیرضا آبیز
. زاده ی 15 امرداد 1347آبیز در جنوب خراسان
.شعر و نقد ادبی و ترجمه از جمله حوزه های کاری من هستند تحصیلات من تا کنون شامل لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد و فوق لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران و تحصیل در مقطع دکتری نویسندگی خلاق زیر
.شاخه ی شعر در دانشگاه نیوکاسل انگلستان است
برچسب ها
- شعر سفر (1)
- شعر علیرضا آبیز (1)
- کتابخانه ی عمومی (1)
بایگانی
-
▼
2010
(13)
-
▼
فوریهٔ
(9)
- دیدار شاعران - کارول ان دافی
- بنفشه زاری در خواب دیدمگوساله ی سپیدی در خواب دیدم...
- چهل سال در این باغ باغبانی کردم ای کلاغ
- دیدار شاعران - کای میلر
- دوست دارم زنده بمانمروزی به مشهد برگردمبه پلاک 13/...
- لخت و عور شد درخت گلابی مندر باد و بوران ماه نوامب...
- ای کاش به آن جزیره راهی می بود
- خیابان بهبودی
- چقدر باید آدمی عمر کند تا بفهمد
-
▼
فوریهٔ
(9)
۲ نظر:
به نظرم این کای میلر شعرش بی شباهت به شعر تو نبود.
راستی؟ من هم از خودش و هم از شعرش خوشم آمد
ارسال یک نظر